شعر محرم
شعر محرم، اثر زنده یاد استاد تقی آصفی (حمید) که در کتاب شعر “مَح شِفی تولِهی” به چاپ رسیده است. تاریخ سرودن این شعر، دیماه ۱۳۴٨ می باشد:
بِزه طَبّال طَبلِ غُصِّه وُ غَم
بُکُه بِرنازِنینا رَختِ ماتَم
کِه پاشِسِّه اَ یَی بُنیاد عالم
عَزا دارِن هَمِی اُولاد عالم
پُر از غُصه دلِ مَرد و زِنِندی
همه مشغول چیکّ وُ شیونِندی
خِبر از عالِم بالا رِسِیِّه
مُحرّم ماتِم کبری رسِسِّه
عَزِی شاهِنشِه والا رِسِسِّه
غُروش وُ مَحشِری صَد جا رِسِسِّه
حسین نور دو چشم شاهِ مَردون
تِن پاکِش وابیدِه غرق در خون
وُبیده بهبهو یَه جا سیاپوش
صِدِی کوس عزا کر میکوتی گوش
اَدرد و غم نِکِرده غَلِّه ها خوش
ا َداغِی باغ وُ صحراسرد و خوموش
هَمِی جا مجلس رُوضَن و ماتم
اَ چشم خلق خی تُپ میکُ نَم نَم
بُکو تا زیتِرن رَختِ عزا بِر
اَ شافَرض و ایمومزادِه بِزه سِر
اَتِه صَحن و تِه ایوو و دِم در
وُلِی حُوض و دِم دیوار آجر
زه وِیساده هَوی ریگِ تِه خِروا
هَموشُو صاحبِ نَرذ وُ تِمَنّا
یِکی خُشکی دِلِی میخَه وُبو تَر
یِکی چُقّی دِلِی میخَه وُبو لَر
یِکیش می مِی کِلاغ دِربَهرِتی پَر
یکی مایی میتِی گیر بَهرتی نَر
خلاصَه هر دلیش یَه چی پِسَندن
دِل هرکی اسیر یَه کِمَندِن
دُوارتَه دوتِکو مونَندِ هرسال
اَ سی سِیل کِردِه دِر مَهرِن پِروبال
تِه ای مایَن کِه هَمّوشومیِین حال
سی آزودین کِه خَندونِن وُخوشحال
اَ هرجا سینِه هِه ، سِیل هِه ، خِطیرِه
مِگَردِن دَربِدَر دُمبال میرِه
فلون دُوتَی کِه دَر ظاهِر فِقیری
میونِ دُوتِکو مَهلی صِبیری
سی یَه شی کردنی وُللّه مِمیری
اَگَه بو میرِشَم یَه مرد پیری
که عُندِی کار شی کِردن سی دُوتَی
سی ای کارَن که میکُ فالتُو ویتَّی
جِوونا هم خوشُو خوب وامِرِیِّن
دِم رَختاشُو بو خَش وَرمِسِیِّن
مرتّب کُندُر و سَقِّز مِخِیِّن
اَ ته شافرض دَسّه دَسّه مِیِّن
مِیِن با شُوق سِیلِ دیتِّنِ یار
میِندی تا که بارشُو وابو بار
زِنو هرجا رِوونَن دَسِّه دَسّه
اَ رَه رَهتِه نِه وُمبن هیچ خَسَّه
حواسِت بواَکارات اَی وِرَسِّه
اَتِه شُو شُوروزَی هرجاکه شَسّه
بی مردم چه طَهری تا صُبِ صاف
اَ دَسِ یَنکی بی دینی مِین آف
اَته تنگاره هاتا صُب مِگَردِن
دِم تَصنیف خُوندِن یاکه خَردِن
صِبُونَی اَی بِبینه خُردُوبَردِن
خُمار وُ خُوِولون،رنگاشُو زردِن
اَ یَه دِلشُو خِشی بیره که شُو قتل
بیاری بیدِین تا اوسُه یَه وصل
اَ دیمِ شعروبیت وغَمزه وناز
سر تا پُوی پِتی دَس و پِلا واز
سر قَصِّ مُصیبت شعر و آواز
غُروشِ کَهکِه وپنگَی سُجی ساز
بلی معنی عزادُوری یِنِندی !!
پِسارِی کارِ ری وُوری یِنِندی
هِزارون کار وُمبو نِصبِ شُووی
اوطِرفه صدفساد وُمبو تِه رُووی
دِمادَم پاره وُمبو مَشکِ اُووی
اَتَق تَق جَهل مَهرِن اوکه خُووی
ایطَهری میشُه دین وِیسِه سِر پا
همو دینی که اسلامی اَ ما دا
بِچونِ نیم بِلِس قَدِّی بیارِن
پُر جیباشُو کِربیت وُ سگارن
اَبی خُووی وُ رَه رَهتِه خُمارنن
ای کارایَه نِه مُل اِمسال وُ پارن
اَ اوس تِیسَه که هِسمُو شُوروزَی یاد
ایشُووَه بیدِیِن هَمّوشُو آزاد
دِلم خینی خدایا خُوت سبب کُه
تِه خُوت هرچی فضول هِسّی اَدَب کُه
کسی که مال بی عُوری طلب کُه
هَمِش خرج دِوا وُفُرص وحَب کُه
بِحَقِّ سوره حامیم و طه
اَ لطفِ خُوت گُناهِ ما بِبَخشا
نویسنده ی مطلب : مهدی نصیرپور
