رستوران پیو پیو

.jpg)
کارگیری مصالح بومی و طبیعی در کنار تفکرات بروتالیستی”سپاستین مارسیکال- Sepastian Marsical”، آثاری ساده و ناب و در عین حال غنی و آشنا با
روح انسانی رقم زده است.
.jpg)
خطوط راست، زوایای قائم و بتن اکسپوز را از شاهکارهای معماران مدرن دهه های 60 و
70 وام گرفته است. طرح وی برای رستورانی در نیویورک با همین نگرش بسیار مورد توجه منتقدین
قرار گرفت و کاندید جایزه معماری “رددات دیزاین” در سال 2010 شد.
.jpg)
.jpg)
می کنند، پذیرفتن طرح رستورانی دنج و آرام در خیابان های زنده و پر رفت و آمد منطقه
ای چون”هل کیچن” در منتهن آمریکا با برج های اداری و تجاری و هتل های سر
به آسمان کشیده اش، بسیار دشوار بود. ولی ایده طراح مبنی بر سفری کوتاه به سرزمین های
آمریکای لاتین، دور از همهمه و ازدحام شهر برای گذران دقایقی آرام، وسوسه انگیز و منطقی
به نظر می رسید.
.jpg)
.jpg)
چون سنگ، چوب و بتن به کار گرفته شدند تا معماری بومی آن مناطق بازآفرینی شوند.”
هندسه L شکل زمین هم به کمک آمد تا سالن اصلی تنها به واسطه
کریدوری از معبر اصلی و از دید عموم مخفی نگه داشته شود تا یکبارگی حضور در سالن اصلی
برای مشتریان حفظ شود.
.jpg)
.jpg)
خوشامدگوی مهمانان و میزی از سنگ مرمر، راهنمای مهمانان به سالن اصلی است. کف و اکثر
دیواره های این رستوران چوبی هستند و سقف نیز با ساقه های چوبی پوشیده شده است. مبلمان
رستوران نیز از جنس چوب بوده و سیستم نورپردازی نقطه ای واستفاده از شمع بر روی میزها
به احساس صمیمیت فضا افزوده است.
.jpg)