در طراحی خانه مشا ادغام رابطه‌ی بین انسان و طبیعت یکی از اهداف اصلی معماران بود. هم‌چنین ایجاد فضایی برای تماشای چشم‌اندازهای طبیعی و زیبای اطراف که قله‌ها و دشت‌های مسطح را شامل می‌شد نیز مد نظر قرار داشت.

شاهین حیدری و لیدا الماسیان معماران اصلی این پروژه و مریم امان‌پور به عنوان معمار همکار در کنار آن‌ها بوده است.

فرم نهایی برای این خانه حجمی عرضی با سه جعبه‌ی معلق بود که هر یک به جهت مشخصی چرخیده شده‌اند تا بیشترین دید را از چشم‌انداز اطراف ارائه دهند. در نتیجه فضای اضافه‌ای ایجاد شد و سقف هر طبقه به عنوان تراس برای طبقه‌ی دیگر قابل استفاده شد.

هم‌چنین فرم کلی مینیمال بوده و به رنگ سفید درآمد تا به عنوان ساختمانی شاخص در محیط اطراف بدرخشد.

به دلیل شیب تند سایت حس تعلیق برای هر یک از جعبه‌ها به وجود آمد و اضلاعی که رو به دشت بودند برای ارائه‌ی دید گسترده از اطراف با پنجره‌هایی سر تا سری پوشیده شد. در این جا پنجره مانند پرده‌ای شفاف مابین محیط خارجی و داخلی عمل می‌کند که بیشترین نور طبیعی را نیز به داخل هدایت می‌کند.

در محل تقاطع جعبه‌ها وُیدی استوانه‌ای شکل با کاربری راه پله ایجاد شد که سه طبقه‌ی این خانه را به هم متصل می‌کند و برای جاری کردن حس طبیعت در فضای داخلی از متریال چوب در قسمت‌های گوناگون استفاده شد، به خصوص در راه پله و اتاق مخصوص ورزش.

بناهای معماری شاخص همیشه الزاما از حجم های عجیب غریب با شکل های نامتعارف به وجود نیامده اند. بازی با حجم های ساده گاهی منجر به خلق معماری های برجسته ای می شود که هرکسی را به حیرت وا می دارد. یکی از نمونه های این بناهای برجسته که برنده ی جایزه جامعه ی معماران امریکا شده است، خانه مشا اثری دیگر از معماران برجسته ی ایرانی، گروه معماری موج نو به سرپرستی لیدا الماسیان و شاهین حیدری است که در منطقه خوش آب و هوای دشت مشا در نزدیکی تهران واقع شده است. چیدانه شما را دعوت به خواندن جزییات این پروژه ی زیبا و متفاوت می کند.