فضاي سبز شهري - نمونه موردي سوئيس

سیاست جنگل و اقتصاد

آیا فضاهای سبز شهری که به عنوان مکان هایی برای تعاملات اجتماعی به کار گرفته می شوند به طور مناسب توزیع یافته اند؟ نتایج سیستم اطلاعات جغرافیایی با رویکرد جنگل داری شهری منطبق است.

چکیده

موضوع مورد مطالعه در حال پیگیری پی در پی خود برای تحلیل پتانسیل اجتماعی فضاهای سبز شهری جهت ایجاد فرصت هایی برای جوانان متاهل، افراد مسن، خارجی ها، بیکاران و دیگر گروه های اجتماعی به زندگی شهری در مجتمع های بزرگ سوئیس است. اطلاعات فضای سبز شهری با اطلاعات جمعیتی اجتماعی برای این گروه های اجتماعی خاص پیوند یافته است. سه شهر بزرگ از شهرهای سوئیس که با یکدیگر اختلاف زبانی دارند برای یک مطالعه مشترک انتخاب شد: ژنو ( با زبان فرانسوی )، دوگانو ( با زبان ایتالیایی ) و زوریخ ( با زبان آلمانی ).

اطلاعات فضای سبز توسط مسیر هواپیمایی شماره 25 برگرفته شده است.

شکل چشم انداز واقعی در یک نظم بردار اداره توپوگرافی سوئیس و اطلاعات جمعیت شناختی اجتماعی در سرشماری سال 1990 سوئیس برای پردازش بیشتر با سیستم های اطلعات جغرافیایی (Arcivew, ArcinFo) ارائه شده است. برای حل این مساله یک مقاله در ارتباط با توسعه سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مبتنی بر روش شناسی تحقیق، به رشته ی تحریر در آورده شده است.

موضوع این تحقیق، تحلیل پتانسیل فضاهای سبز شهری جهت ایجاد فرصت هایی برای جوانان متاهل و افراد بیکار، خارجی ها، بیکاران و دیگر گروه های اجتماعی برای فراهم کردن زندگی شهری برای آنان در مجتمع های بزرگ سوئیس است. ساکنان شهر از نظر طبقه بندی متجانس نیستند و به همین خاطر نیازها و دیدگاه های مختلفی به فضاهای سبز شهری دارند. علاوه بر این تحقیق قبلی نشان داده بود که با جزئیات ویژه همچون: افراد معلول، فضاهای سبز می تواند نقش مهم اجتماعی و منسجمی را بازی کند به شرط آنکه به اندازه ی کافی طراحی شده باشد ( نیکول و سیکندر، 1999- چپاری و دیگران، 2000 ). می توان فرض کرد که فضاهای سبز همچنین می توانند این نقش انسجام اجتماعی را همراه با زمینه ی دیگر طبقه بندی ها بازی کنند ( والدوچن، 1996 – دوید ).

اگر چه برای ایجاد پتانسیل بیرون از این فضای سبز، طراحی و برنامه ریزی این فضاها بایستی نیازهای گروه های اجتماعی مختلف را در نظر بگیرد ( اسکوب، 1993). برای دستیابی به یک دید بهتر به موضوع، ما تحقیقمان را به دو قسمت تقسیم کرده ایم. در قسمت اول، یک تحلیل ( سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ) برای تحلیل توزیع فضاهای سبز در سه شهر مورد بررسی ( ژنو، لوگانو و زوریخ ) با توجه به وجود گروه های اجتماعی که در سطح همسایگی شان مورد بررسی قرار گرفت اند انجام گرفت. نتایج این قسمت توزیع فضایی گروه های اجتماعی مختلف و فضاهای سبز را نشان می دهد.

در بخش دوم، پروژه تحقیق، استفاده کنندگان فضاهای سبز مطابق فرضیه ها برای درک آن با یکدیگر به مصاحبه خواهند پرداخت. یک فرایند کامل در فضاهای سبز شهری جایگزین می شود و اگر جایگزین شود برای دستیابی به یک بینش یک پارچه، فرایند خود به خود صورت می گیرد. از قسمت دوم ما درک بهتری از پتانسیل یک پارچه، به تناسب و به عنوان یک رویای اصلی از ساکنین هر که چگونه فضای سبز را در افزایش پتانسیل برای یکپارچگی اجتماعی فضاهای سبز در شهرها ایجاد کنند را انتظار داریم. این مقاله به بخش اول تحقیقمان و خصوصاً روی نتایج آن تاکید می کند. دنباله ی رو بخش شامل یک مقدمه ای بر مقولیت اجتماعی ساکنین شهر و فضاهای سبز شهری و به تناسب انتظارات سازندگان از مقاله را شامل می شود. بعداً یک بخش آن، روش تحقیق و جنبه های نظری و تحلیل های GIS را دنبال می کند. در آخر، اهداف مقاله با ارائه یک نتیجه گیری دنبال شده است.


2 - موقعیت شهری در سوئیس در زمینه فضاهای سبز:

در سوئیس، جمعیت شهری تقریباً 5250000 نفر در سال 1997 بود. و بیش از 70% کل جمعیت را شامل می شد. بین سال های 1930 و 1990 تعداد سکونت گاه های شهری 000/1450 نفر به 000/4730 نفر افزایش داشته است (شسر، 1997). توسعه ی نواحی تازه ساخته شده، یک ترقی 43 درصدی را بین سالهای 1993 و 1981 نشان داد. (نواحی مربوط به شهرداری و هسته شهرها و گروه های به هم پیوسته در محیط های متراکم کمربند شهری). اگر نواحی روستایی محدود شده در حاشیه های متراکم همچنین ملاحظه شوند این رقم ممکن است به بیش از 20% افزایش یابد ( سالنامه ی آماری سوئیس، 1998. جمعیت 66 ). خرج هزینه برای برنامه ریزی فضایی در سراسر کشور از 1047000000 به 248400000 فرانک سوئیس، بین سا لهای 1996 – 1980 افزایش داشته است. شهرهای سوئیس سالانه میلیون ها فرانک ( واحد پول سوئیس ) برای جنگل و مدیریت فضای سبز، راه کارهای حفاظت از طبیعت، آموزش های حفاظت از جنگل و محیط خرج می کنند. اساس یک علم پیشرفته و یک سیاست فضای سبز، بیشتر به سوی آماج گروه هایی است که نتوانسته اند با یک استفاده بهینه از بودجه ها و فشار آسان بر روی آن ها با مسیر خود را بیابند.

فضاهای سبز در اروپای مرکزی، نزدیک به طبیعت طراحی شده اند و شامل پارک ها، باغ ها و جنگل ها در مجاورت شهرها می شوند. آن ها همیشه برای پاسخ به تقاضای ویژه گروه های مختلف استفاده کنندگان اجتماعی یک شهر و جمعیت حومه ای برای فراهم کردن فضاهای سبز جهت تفریح و رویدادها و عملکردهای اجتماعی کافی نیستند. اگر چه ترکیب فضای سبز طراحی شده با خدمات مربوط و از محرکات فراهم کردن (تولیدات سبز یا ایجاد فضاهای سبز ) در یک محیط شهری با توجه به استانداردهای پایدار، حمایت می کند (جاک کن، 1994)، (نوواک، 1994)، ( هال، 1992).

نواحی مسکونی چند فرهنگی به درختان معین و یا دیگر گونه های گیاهی اهمیت داده و تمایل نشان می دهند و وسایل تفریح و آسایش بیرونی به عنوان شاخص معنی دار ( با میزان گسترده تر ) محیط سبز بیشتر مهم هستند. در شهرهای سوئیس همانند ایالات اروپایی، تعداد کارگران مهاجر، جویندگان پناهگاه ها و ساکننان خارجی احتمال می رود بیشتر افزایش یابد و یا کاملتر در سطح عالی به ویژه در محل های متراکم سوئیس بقا داشته باشد. توسعه جمعیت شناختی، در جوامع اروپایی نیمه غربی که خدماتشان تعیین شده، یک روند رو به شهر نشینی زیاد، ترقی از نظر ممکن برای شماری از افراد مسن تقاضاهای گروه ها برای داشتن یک زیربنای اجتماعی امن، افراد ناتوان، افراد معتاد به دارو، افراد فقیر، جویندگان پناهگاه، افراد بیکار، ورشکست شدگان و غیره و کاهش تحمل در برابر ترافیک خودروی شخصی و تشویق به ایجاد مناطق تفریحی در نزدیک به طبیعت در شهرهای نزدیک را نشان می دهد. با توجه به این تفکرات، به اطلاعات جزئی در ارتباط با جنگل های شهری و پارک ها و درختان مجود در زمین های شخصی و عمومی نیاز هست.

اهداف مبتکرانه در جمع آوری اطلاعات مربوط به عبور و مرور زیاد در نواحی امن نزدیک به طبیعت توسط گروه های اجتماعی منطقه بهتر می تواند طراحی ها و برنامه ریزی های مناسب فضاهای سبز شهری و حومه ای را تسهیل نماید ( اورن، 1993). رسم و رسومات محلی و منطقه ای، محیط های طبیعی و ارزش های اجتماعی، فرهنگی بایستی مورد توجه قرار گرفته و باید برای برنامه ریزی پایدار مورد توجه خاص قرار گیرد و طرز استفاده و مدیریت شهرهایی که نزدیک به طبیعت ساخته شده اند را شکل دهد. مدیریت منابع شهری برای مجموعه نیازهای تفریحی و عملکردهای مختلف جذاب بین تمامی شرکاء، به طور برنامه ریزی و طراحی خلاصه می شود (ویر و دیگران، 1989). با این تصمیم گرفته شده، جنگل های شهری و فضاهای سبز باید ادامه عملکردهای مواضیع راه را، فراهم نماید.


3 – ملاحظات مختصری بر نکات کلیدی جنگل کاری شهری و مدیریت فضای سبز در امروز و آینده:

در عملیات مرتبط با سبز سازی شهری توسط انجمن های فضای سبز شهرهای ژنو، لوگانو و زوریخ و دیگر متخصصان که اقداماتی را در تحقیق سال 1999 انجام دادند. چهار صحنه مربوط به موضوع فراموش شده بود. موقعیت سیاسی و محدودیت های اقتصادی یک موسسه شهری: ( موقعیت بیوفیزیکی امروزه و توسعه آینده آن و تغییر اجتماعی – فرهنگی در محیط شهری به ویژه با تاثیر پذیری از زیبا شناختی، تقاضای مهم افراد کهنسال و نسل جوان )، بقیه ساختارهای این مجموعه، نتایج اصلی این بحث را ارائه داده و یک نکته آغازینی نیست به فرایند شناسایی برای مسئله فضای سبز بوده.

1-3- موقعیت سیاسی:

فقدان جذابیت در فضای سبز شهری یا عدم برتری زیاد آن در صورت جلسه های سیاسی محل، یک مسئله مهمی را منعکس می سازد. و آن اینکه: چهره شهرها، فضاهای سبزی است که هنوز در نظر مردم به عنوان عامل کیفیت شهری پذیرفته شده است. اگر چه سیاستمداران محلی از هزینه های اصلی فضاهای سبز شهری در استانداردهای بالای مدیریت در عمل تقریباً کمی قبل از قرن 19 آگاه نبودند، و یا اینکه برای رویارویی با مسائل مرتبط به چالش با این مفهوم تحت شرایط اجتماعی جدید، آماده نبودند. به واسطه کاهش اقتصادی متداول بودجه ی موسسات فضای سبز شهری، سیاستمداران به تهیه ی هزینه ی پروژه برای مسائل فوری و لازم الاجرا که به طور سیاسی نتایج فوری مورد انتظار را می داد پرداختند، سنجش های کوتاه مدت جمعی در هزینه های پایین، تا حدودی نسبت به سنجش های بلند مدت برای تعیین وضع موجود مدیریت فضای شهری ترجیح داده شده است.

2-3- موقعیت اقتصادی:

یک مسئله مهم، موقعیت اقتصادی محدود اداره هاست. با توجه به کاربری شدید جنگل های شهری، پول کمتری برای شمار زیاد اقدامات مدیریتی موجود است.

جایگزینی درختان کهنسال و یا گل کاری، هزینه زیادی می طلبد. به عنوان مثال با آماده سازی آن برای تخریب ( مل و دیگران، 1995 و وار، 1994). نرخ اشتغال در بخش خدمات سبز عمومی و پایداری آن در سطوح عالی و همیشگی کردن آن سخت است. از نظر ارتباطات اقتصادی، بین تسلسل های اقتصادی فقدانی موجود هست. همانطور که وقتی در جایی که فایده های یک کالایی با سرعت زیاد، مشخص شد، قیمت ها بر اساس یک دوره کوتاه مدت محاسبه می شوند.


3-3- موقعیت بیوفیزیکی:

موقعیت بیوفیزیکی عموماً خوب تلقی شده است. که تلاش ها را به بهترین کیفیت، جنگلهای شهری، پارک ها و درختان خیابانی و دیگر فضاهای سبز شهرها را در سطوح بزرگ را که در سیاست ده های اخیر در صحنه ی اصلی توجهات قرار گرفته است را منعکس می سازد. تا به حال، خصوصاً به خاطر نقش زیبایی شناختی و بهداشتی کیفیت محیط شهری افزایش یافته و بهتر شده است. نقش درختان، پارک هاو جنگل ها در خنثی کردن آلودگی مسلم است. نقش زیبایی ها امکان دارد بیشتر در گفتار عمومی در آینده بیشتر قابل توجه باشد. بنابراین برای برنامه ریزی بلند مدت، خطر های آینده باید مورد ملاحظه قرار گیرند. راه حل ممکن در جلوگیری از آفت گیاهی اصلی و شیوع بیماری ها، تراکم در انتخاب گونه گیاهی است.

4-3- موقعیت اجتماعی – فرهنگی :

مردم همان طور که بعضی عقاید ناراحت کننده ای در مورد استفاده فضای سبز دارند از استقبال از فضای سبز در داخل و اطراف شهر رضایت کافی دارند اما اکثریت شهرونان به نظر می رسد از هزینه های هنگفت ایجاد فضاهای سبز اطلاع کاملی ندارند. فشار افزایش یافته روی فضاهای سبز مختلف و به همان قدر روی جنگل های سبز و ریشه های آن ها برای اهداف تفریحی، به عنوان یک مبارزه ای علیه مفهوم های اصلی سنتی است.

مفاهیم امروزه مدیریت همیشه با تعداد کثیری از استفاده کنندگان منطبق نیست و اطلاعات کمی درباره پیشنهادات ناراحت کننده ی فضاها و جنگل های شهری دارند. سطح پاین اطلاعات و فقدان علاقه به تخریب فضای سبز منجر می شود تعداد زیادی از استفاده کنندگان مخصوصی وجوددارد که درباره تغییرات شهری و مدیریت فضای سبز حومه های شهری همچون قطع درختان کهنسال یا نظم بخشیدن به باغچه ها، حساس هستند. به نظر می آید که اختلاف زیادی بین تصورات نمادین شهروندان از یک پارک یا جنگل ( چیزی که مردم ماندن در آنجا را دوست دارند. ) و موقعیت و شرایط کنونی آن وجود داشته باشد. یک جنبه مهم وجود پتانسیل فضاهای سبز در اطراف شهرهاست. به عنوان نمونه، تجاران و مبادله کنندگان که در حومه شهر زندگی می کنند. ممکن است فضای سبز کمی را در شهر خواهان باشند، در صورتی که ساکنان شهر امکان دارد از جاهای سبز شهر در آخر هسته دیدن کنند.

4 – روش شناسی و جنبه ی نظری:

تحلیل های GIS در پاسخ به این سوال است که چگونه فضاهای شهری به عنوان مکان هایی برای تعاملات اجتماعی به طور مناسب توزیع یافته اند؟ اطلاعات فضای سبز شهری با اطلاعات جمعیت شناختی اجتماعی به خاطر تشکیل بخش های اجتماعی مخصوص جامعه، که در زندگی شهری عموماً یکپارچه هستند تلفیق و پیوند یافته اند. اطلاعات فضای سبز از مسیر هواپیمایی شماره 25 برگرفته شده است، شکل واقعی چشم انداز توسط اداره فدرال توپوگرافی سوئیس ارائه شده است و ... اطلاعات جمعیت شناختی اجتماعی سوئیس طبق سرشماری 1990 سوئیس، برای عمل کردن بیشتر، سیستم های اطلاعات جغرافیایی تشکیل و انتشار یافته بود.

4-1- شناخت منطقه مورد مطالعه:

توزیع بخش های مختلف اجتماعی در شهر، طبق ملاک جمعیت شناختی اجتماعی، جهت تعیین فضاهای سبز متجانس و همچنین پتانسیل اجتماعی آن انجام گرفت. دو مسئله در تعریف و شناخت منطقه مورد مطالعه مد نظر قرار می گیرد: مسئله نخست اینکه : مرزهای اداری شهرداری، گسترش واقعی شهر را ارائه نمی دهند و ثانیاً : مرزهای شهرداری شهرهایی مثل لوگانو، زوریخ به عنوان مثال زوریخ تحت فرایند ادغام و تلفیق با شهرداری های همجوار تغییر یافته است. به عنوان مثال این فرایند در شهرداری لوگانون اتفاق نیفتاده است.

به عنوان یک راه حل برای این مسئله، تعیین حدود منطقه مورد مطالعه بر اساس اطلاعات سرشماری و با محاسبه تعداد ساکنینی که در یک هکتار زمین سکونت یافته اند، مشخص می شود. با توجه به این اطلاعات داشتن خانه مسکونی در اندازه ی بزرگ  مناسب به نظر می رسد . خدمات اطلاعات فضایی سوئیس توسط اداره فدرال آماری سوئیس 1992 ارائه شده است.

استفاده از اطلاعات سرشماری در مورد برنامه ریزی حمل و نقل در مجتمع های سوئیس در مقاله فلر (2000)، اطلاعاتی را برای ما ارائه می دهد که در جدول 1 آمده است.

جدول 1 – تراکم جمعیت در انواع مختلف منطقه مسکونی (در سوئیس )

منطقه مسکونی صنعتی

پایین شهر

این جدول نشان می دهد که تمامی ساکنین منطقه یک شهر ( اشاره به دو بخش پایین جدول ) حداقل 50 نفر متراکم جمعیت را در هر هکتار دارا هستند. این دلیل آن است که چرا متوسط 50 نفر در هر هکتار برای شناخت منطقه ای که قسمتی از یک شهر مورد نظر قرار می گیرد انتخاب می شود. برای تسهیل در مرزهای منطقه مورد مطالعه، ما تقسیم گرفتیم که مساحت نزدیکترین بندرهای سیاسی یک جامعه را تضمین بزنیم.

به سیستم اطلاعات جغرافیایی ما گزارش شده بودند که بیشتر از 50 نفر در هر هکتار زمین انتخاب شد، زندگی می کردند. این انتخاب یک مسئله ای را به بار می آورد. 100 متر طول برای ورودی یک زمین کاملاً کوچک است. و به عنوان مثال، پارک های بزرگ یا ساختمان های عمومی محسوب نمی شوند چرا که هیچ کس آن جا زندگی نمی کند. اما آنها بخشی از شهر هستند. برای حل این مسئله به طور روش یابی بهتر، کانون هایی که به اشکال زیاد به مرزها تبدیل شده اند توسته یافتند.

این اشکال چند گونه جهت دستیابی به مناطق بزرگتر، بدون اشکال داخلی، نسب به طول متوسط اطراف دیگر کوچکتر هستند. اشکال مختلفی کمتر از 500 متر، برای جلوگیری از رشد مناطق بزرگ مصنوعی شهر کشیده شدند. از زمان آغاز شهرداری ها به عنوان کلی ترین مجموعه منطقه شهری، تمام شهرداری ها که اشکال گوناگونی را محسوب می شوند انتخاب شدند. این در یک منطقه شهری شناخته شده ژنو، لوگانو و زوریخ که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، نتیجه گیری شد.

2-4- شناخت پتانسیل اجتماعی مناطق شهری:

شناخت تعدادی از سکونت گاه ها درهر هکتار، اطلاعاتی را درباره تعداد مردمی که به گروه های زیر وابسته هستند را فراهم می کند. شهروندان سوئیسی، مردم آلمانی زبان، مردم ایتالیایی زبان، افرادی که با زبان هایی غیر از زبان هایی که در شهرستان مرسوم است صحبت می کنند، مردان و زنان هایی که در گروه پنج ساله قرار دارند، افراد بیکار: از این اطلاعات محاسبه تعداد مردمی که به گروه های مورد بررسی محاسبه هستند امکان پذیر است. افرادی که در این مورد محاسبه می شوند عبارتند از گروه های مورد نظر خارجی ها که با تکلم زبان مادریشان، در شهر زندگی می کنند. همچون افراد پیرمرد و پیرزن، افراد جوان بین 15-19 ساله و افراد بیکار. درصدی از مردم که در یک هکتار زندگی می کنند و به رگروه ویژه ای که ذکر شد وابسته هستند واز این ارزش ها ارزیابی شده است. سی و سومین درصد بالایی و پائینی هر هکتار برای هر سه گوره یاد شده محاسبه می شود که هر کدام حدودی از هکتار را شامل می شوند. در هر طبقه بندی مجددی که انجام شده است ارزش یک هکتار به هکتارهایی که در طبقه بندی اول قرار گرفته اند ارزیابی شده است که هر کدام فقط طبقه بندی دیگری کاربردی شد. ارزش درجه 1 به هکتار زمین هایی که به طبقه اول متعلق بودند و فقط تعداد کمی از افراد را که در گروه ملاحظه شده اند را شامل می شد.

ارزش درجه 2 به هکتار زمین هایی که به طبقه دو متعلق بودند و گروه متوسطی از افراد مورد ملاحظه را شامل می شود در بر می گرفت. و سرانجام ارزش درجه 3 به هکتار زمین هایی که به طبقه و گروه سوم متعلق بودند و تعداد کثیری را شامل می شد در بر می گرفت. هان روندها و عین آنها برای تمامی پنج گروه های اجتماعی که در نظر بودند تکرار شدند. سرانجام ارزشها برای گروه های اجتماعی مختلف در هر هکتار زمین جمع و مشخص شده است. بالاترین و بیشترین تعداد افرادی که به گروه های اجتماعی مورد نظر وابسته هستند و بیشترین تراکم و ناهماهنگی در این بخش از زمین هاست. ما این جمع شدگی ارزش را پتانسیل قابل توجه اجتماعی در هر هکتار زمین می نامیم. کلمه پتانسیل باید چنین تفکیک شود. این کلمه تاکید بر آن می کند که افرادی وجود دارند که به گروه های مختلف اجتماعی وابسته هستند و می خواهند مستقل شوند. البته افرادی هم وجود دارند که وابستگی شان به این گونه های مختلف اجتماعی به این معنی نیست که آن ها استقلال را برایشان به ارمغان می آورند. عوامل بسیار زیادی در این دو فرایند یکپارچه و تکامل نقش مهمی را بازی می کنند. اگر چه سهیم بودن گروه های مختلف نظیر سهیم بودن در فضاهای سبز امکاناتی را به وجود می آورد و همچنین افزایش پتانسیل را برای بعضی یکپارچگی ها نیز به ارمغان می آورد.

3-4- فضاهای سبز کجاها هستند:

از زمانی که مطالعات بر روی فضاهای سبز و پتانسیل اجتماعی آن ها متمرکز می شود. دانستن این که فضاهای سبز سه شهر کجا هستند ضروری است. اما اگر گسترش دامنه تحقیق در نظر گرفته شود آن ضروری نیست. برای مراکز شهر، در حقیقت، اغلب نقشه های فضای سبزی وجود دارد. این همیشه به عنوان یک مرود بر به هم پیوستن شهرداری ها نیست. ما تصمیم گرفتیم تا از اطلاعات مسیر هواپیمایی شماره 25 استفاده کنیم. خصوصاً از اطلاعات واقعی زمین که توسط اداره توپوگرافی سوئیس تدوین شده، میزان هندسه زمین در مقیاسی 1/25000  نقشه کلی این شکل چشم انداز واقعی به هشت لایه تقسیم شده است. اطلاعات مهم در لایه ها در پرچین ها و درخت ها و در سطوح اولیه پیدا شدند. لایه ی « سطوح اولیه » یک نوع پوشش خاک را بیان می کند. موضوعاتی که در فضای سبز مورد ملاحظه قرار می گیرند می توانند در میان ارزش های مورد موضوع منتخب شوند:

لایه پرچین ها و درختان، درختان جدا و درختان میوه ای، ریشه درختان، پرچین ها و باغچه ها را شامل می شود. درختان میوه ای از زمانی که مکان کشاورزی نسبت به فضاهای سبز استفاده شد. برای تفریح و ( امکانات تفریحی ) می باشند در نظر گرفته نمی شوند. همچنین ریشه های درختان و نه باغچه ها و پرچین ها ملاحظه شده اند. چرا که آنها اغلب سبزی شدن خیابان ها را به ارمغان می آورند به عنوان مثال: خیابان های کوچک که برای تماشا زیبا هستند اما به طور نرمال همکان هایی را که مردم می توانند در آن جا بهم باشند را ارائه نمی دهند. آنها درختان « جدا » که به صورت « تک » هستند در مسیر شماره 25 ملاحظه و مقایسه شده اند آنها همراه با اطلاعات فضای سبز، برای شهرداری زوریخ مشاهده این که کجا حداقل دو درخت در فاصله کمتر از 50 متر در مسیر شماره 25 وجود دارد، امکان پذیر است. همچنین اغلب یک فضای سبز در نقشه واقعی شهرداری زوریخ وجود دارد.

همچون فضای سبز، مناطق با فاصله 50 متر از نکات ارائه شده این گروه های درختان ملاحظه شده اند. لایه فضای سبز شهرهای ژنو، لوگانو و زوریخ با ترکیب موضوعات منتخب لایه ها در سطوح اولیه ارائه شده است. و فضاهای سبز از لایه در پرچین ها و درختان، توسط مسیر شماره 25 شکل چشم انداز ارائه شده است.


4-4- شناخت پتانسیل اجتماعی فضاهای سبز:

نتایج تحقیقات مذکور در پیش شماره های 3 و 2 تعاریف پتانسیل اجتماعی و فضاهای سبز را برای ما فراهم ساخت برای دستیابی به پتانسیل اجتماعی مجزا و یکپارچه ی هر منطقه فضای سبز و اطلاع مورد نیاز تشریح شده است. این با تقسیم منطقه مورد مطالعه به شاخه های بسیار است که هر کدام ارتباط مستقیمی با منطقه فضای سبز را دارا بمی باشند. این پیش بینی از طریق افرادی که در یک شهری که به نزدیکترین فضاهای سبز برای احتیاجات تفریحی روزانه نشان دوانه می شوند ترجیح داده می شود.

پتانسیل یک پارچه اجتماعی یک فضای سبز به عنوان بالاترین ارزش مطرح شده در ناحیه ی دسترسی به فضاهای سبز جذاب تعریف شده است. قابل توجه بودن پتانسیل اجتماعی یک پارچه ی فضاهای سبز بدین گونه باید تشریح شود که: پتانسیل یکپارچه ی اجتماعی عظیم مورد ملاحظه قرار دارند موقعیت یابی شده است. وجود پتانسیل عالی برای هماهنگی اجتماعی این گروه های مختلف همچنین قبلاً ارائه شده است. اما یکپارچگی لزوماً جایگزین نمی شود. زمانی یک هماهنگی در یک فضای سبز و یا این که چگونه فضاهای سبز را طوری طراحی نمود که چه کمک های هماهنگی، آن سوالاتی را برای دیدارکنندگان در بخش دوم پروژه ی تحقیقمان به بار آورده است را جایگزین نمود. حتی لحظه ای، ملاحظه در نظر گیری نتایج پتانسیل اجتماعی برای مناطق در دسترس فضاهای سبز که در شکل 3-1 نشان داده شده است جالب هستند. نقاطی که در شکل با رنگ سیاه مشخص شده اند. بالاترین پتانسیل اجتماعی هماهنگ با فضای سبز و بالاترین سازگاری اجتماعی سکونت گاه های قابل زندگی نزدیک به فضاهای سبز (شکل 4 ) می باشند. سرانجام ما ارتباط و همبستگی میان پتانسیل اجتماعی و درصد فضاهای سبز تقسیم شده ی مناطق در دسترس را در شکل (7-5) را محاسبه کردیم.


5 – نتایج:

اشکال فوق، تحلیل های مبهمی در ارتباط با فضاهای سبز در دسترس با درجه سازگاری اهداف معین گروه های اجتماعی این مطالعه، ارائه پتانسیل اجتماعی فضاهای سبز برای تساهل آسان پیچیدگی گروه های اجتماعی ویژه می باشند.

شکل شهر زوریخ یک به هم پیوستگی منفی قابل توجهی را میان فضاهای سبز در دسترس و سازگاری هایی با اهداف معین گروه های اجتماعی نشان می دهد.

این ارتباط mدرصد واریانس ( مغایرت ) را تشریح می کند. از توجه به دیاگرام نکته جالب توجه این است که پتانسیل یکپارچه ی اجتماعی می تواند در مناطق با فضاهای سبز کم هم پیدا شود. بنابراین توزیع پارک ها در شهر زوریخ، محدوده ها و مناطق شهری را با جمعیت سازگار تناقض ایجاد می کند. دیدگاه های ناظرین جنگل های شهری و پارک ها، این که چه اندازه ای، این فضاهای سبز شهری نقش مهمی در شناخت کارشناسان بازی می کنند اگر آن یک مزیتی برای یکپارچگی اجتماعی برای داشتن یک تراکم بالای اجتماعی افرادی که در همین نواحی زندگی می کنند است و اگر این موردی است، طراحی فضاهای سبز در مناطق با پتانسیل یکپارچه ی اجتماعی عالی و بالا می تواند برای شهر زوریخ ملاحظه شود.

شکل برای شهر لوگانیک روند مشابهت آمیزی به شهر زوریخ را نشان می دهد. اما پیوستگی ها و ارتباطات لوگانو از لحاظ آماری قابل توجه نیست ( R=0.332 rabe میزان ) جمعیت موجود در هر مورد مطالعه « لوگانو » تقریباً 10 برابر کوچکتر از جمعیت شهر زوریخ است. جمعیت لوگانو 67334 نفر و جمعیت شهر زوریخ 658753 نفر می باشد. با گرداندن این مورد در ذهن، ما ممکن است نتیجه را از طریق این بیان که لوگانو الگوهای توسعه شبیه الگوهای توسعه زوریح را دنبال می کند را تضمین بزنیم.

اما فرق بین شهرهای کوچکتر و فضاهای مختلف در حال حاضر به عنوان مسئله بزرگی نیست. مشکل شهر ژنو، ( در حالی که استقلال خود را داشت ) نشان می دهد که هیچ ارتباطی بین سازگاری های جمعیتی و فضاهای سبز وجود ندارد این خاطر نشان می سازد که فضاهای سبز تا حدودی در سراسر شهر توزیع یافته اند و این که مقدار کمی از فضای سبز در مناطقی که درصد گروه های اجتماعی مشخص بالایی را در این مورد مطالعه دارا هستند. در دسترس می باشد یعنی جایی که جمعیت خیلی سازگار است. بنابراین ژنو یک توزیع متوازن اجتماعی مناطق سبز را نشان می دهد. مقایسه ی موقعیت ژنو با دو شهر دیگر، ملاک برتری ژنو از لحاظ فرصت شغلی برای ایجاد بیشترین پتانسیل اجتماعی یکپارچه ی فضاهای سبز در دسترس موجود می باشد

6 – نتیجه گیری و دریافت:

نتایج تحلیل های سیستم جغرافیایی متشکل از ارزیابی ایجاد دیدگاه ها، چگونگی و اندازه یکپارچگی اجتماعی را در فضاهای سبز شهری برای ساکنان شهر در مقبح های پر تراکم سوئیس مهم است. آن ها چه سازگارهایی را از فردای فضاهای سبز خود و این که آنها چگونه خودشان را به عنوان عضو فعال برنامه ریزی مشاهده خواهند کرد در انتظار دارند.

یا اینکه گمان هایی را در فرد به وجود می آورد که چگونه فضاهای سبز برای فراهم آوردن فرصت های هماهنگی جمعی مناسب است. یکیشان واقعاً حتمی است: سیاست فضای سبز آینده می تواند یک رشته ای از سیاست اجتماعی کاربردی که خدمات عمومی را فراهم نموده و تقاضاهای مشخصی و انتظارت را بررسی نماید. تفریح، سلامتی و فرهنگ پذیری مناسب جهت افزایش درک عمیق و حل مجدد آنها، قلمروهایی هستند که بخش های زیبا و اجتماعی متنوع یک جامعه را می تواند با دیگر بخش ها هماهنگی برقرار کند. جایی که تفکیک سازی اجتماعی اغلب به خاطر وجود تضاد و طباق مسئولیت دارد جایی که تغییرات اجتماعی، کمبود فرصت های اشتغال و راهنمایی با ارزش در ایجاد بخش های فقیر شهری مهم است. وقت آن است که در پتانسیل فضاهای سبز به عنوان سکوهایی برای جامعه تحرکی ایجاد کرد. این به نظر می رسد که یک میدان احداثی برای برنامه ریزی پایدار و مدیریت فضاهای سبز شهری عمومی باشد.

بر اساس اطلاعات سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) اطلاعات انبوه زیادی در سطوح مختلف که پیشرفت خیلی با ارزشی برای تحلیل های پیچیدگی نهایی، همچون تحقیق نفوذ فرهنگی ( توسط گروه هومن ) ارائه می دهد. برای مقایسه ی اطلاعات پیچیده دستگاه ها، رهیافت GIS تقریباً معنای آشنایی از تحقیق قابل سنجش که باید از طریق بازدید کنندگان شخصی یا شیوه های تحقیق اجتماعی مناسب فراهم شود را می رساند. شیوه های تحقیق اجتماعی زیبا شناختی، آمال و آرزوهای افراد مایوس را ارزیابی می کند. آنها چه شوقی برای برنامه ریزی و طرح های آینده خود دارند، افراد بهره مند خواند در این فرایند شرکت نمایند و فضاهای بیشتری همچون جنگل، پارک ها و بازدیدهای عمومی را ایجاد نمایند.