- ۱۳۹۵/۰۵/۲۱ ۲۱:۳۳:۰۹
- در اشعار بهبهانی
- توسط argan2
- بازدید: 1360
- اخرین ویرایش: ۱۳۹۵/۰۶/۱۹ ۱۸:۵۸:۱۹
-
چاپ 
بهبهان ؛ دیار خوبان
بهبهان ای شهر پرآواز من ای تو خاک آخر و آغاز من
خاکت از هرخاک پاکی بهتر است درحریم عشق خاکت گوهر است
مهر تو در نای دل جا کرده است دل بهشت خویش پیدا کرده است
کوه و دشتت دفتر درس دل است وصف تاریخت برایم مشکل است
ارمغانت شهر تو علم است و دین ای مقامت در مقام اولین
کوچه هایت سر به سر پرخاطره خانه هایت پر زمهر و عاطفه
نام تو با لاله هایت زنده است لاله هایت تا ابد پاینده است
بسترت پر از عبیر و عنبر است چون مقام عترتت پیغمبر است
از وقار کوه تو در حیرتم از نعیم نعمتت در نعمتم
کی کنم وصف رخ زیدون تو وصف خیرآباد یا مارون تو
تنگ تکابت پاره ی رضوان بود جنت المأوات کردستان بود
بر تن منصوریه برگ گل است باغهایش زیر نای بلبل است
کوتک و قالند و خاییزت نکوست هم دودانگه هم تشانت خوبروست
چون ز مشرق سر زند خورشید تو می درخشد چشمه مروارید تو
خوش بود ترهتگه شیر علی خاک پیر آباد و چاه بوعلی
دره گرمابت بس خوش منظر است لایق گردشگه صد دلبر است
خار خارستان تو باشد حریر در بهاران رنگ و رویت بی نظیر
نرگست بر عاشقان چشمک زند رونق هر دلربایی بشکند
بهبهان ای نیک نام و سربلند مرغ دل را خوب کردی در کمند
دورنمای دولت تو روشن است منظر آینده تو گلشن است
چونکه سدت بر فلک سر برکشد دامن دشت و دمن در برکشد
سرزمینت همچو رضوان می شود پر ز بوی عطر و ریحان می شود
کشتزارانت پر ز سنبل شود بوته ها پر غنچه پر گل شود
در فضای آبگیر سد تو پر زند مرغابی بی حدّ تو
کبک با تیهو زند حرف وصال سار با درّاج گوید شرح حال
آهوان در دامنت در صحبت و خیز قوچ با پازن بیفتد در ستیز
از خدا خواهم که آبادت کند خرم و خوش منظر و شادت کند
بهبهان ترکیب اسمت خوبروست بودن تو هرچه میباشد نکوست
گر کویری یا گلستان ارم مهر پاکت کی رود از خاطرم
من نه آن باشم که چینم میوه ات وقت سیری بشکنم آیینه ات
مرغک عشقم نه مرغ سرکشم کز دیادرت وقت خدمت پرکشم
عاشقانی مثل من کم نیستند در غم تو نیز بی غم نیستند
ددست در دست هم آبادت کنیم از کمند عیب آزادت کنیم
خادمیون خادم احسان توست تا ابد او بر سر پیمان توست
شاعر: علی خادمیون
نویسنده ی مطلب: مهدی نصیرپور
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply